ملیسا دختر دوست داشتني مامان

سلام به دختر نازم  : این روزها بیشتر از هر وقت تا فرصتی پیش بیاید باید ببریمت پارک بخاطر همین 12 مرداد سانس ظهر با دوست مهدکوکیت نادیا ومامانش تصمیم گرفتیم شما را ببریم سرزمین لیلیپوت چون نادیا تا حالا نرفته بود وقتی رسیدیم اونجا شما دوتا کلی بازی کردید وخداروشکر هم زیاد شلوغ نبود وقتی سانستون تموم شد دوست نداشتید بیاید دوباره بهتون قول دادیم که میایم پارک بیست مرداد ماه هم با حمید تصمیم گرفتیم که بریم باغ کتاب و از اونجا هم خیلی خوشت اومد خداییش جا قشنگ و تمیز و پر از مجسمه های کارتونهای دوران کودکی ما بود وکلی خاطره برام زنده شد یادش بخیر نمی دانم  ملیسا تو را به اندازه نفسم دوست دارم یا نفسم را به ان...

عزیزترینم,فرزندم من مادرت هستم... من با عشق, با اختیار, با اگاهی تمام پذیرفته ام که مادرت باشم تا بدانم خالقم چگونه مخلوقش را دوست میدارد هدایت میکند و در برابر خواسته های تمام نشدنی اش لبخند میزند و در اغوشش میگیرد, من یک مادرم هیچ کس مرا مجبور به مادری نکرد...  من به اختیار مادر شدم تا بدانم معنی بی خوابی های شبانه را تا بیاموزم پنهان کردن درد را پشت همه حجم سکوتی,که گاه از خودگذشتگی نامیده میشود...  تا بدانم حجم یک لبخند کودکانه ات می تواند معجزه زندگی دوباره ام باشد... من نه بهشت می خواهم نه اسمان و نه زمین ...  بهشت من زمین من و زندگیم نفس های ارام کودکی توست که در اغوشم رویای پروانه ارزوهایت...